Παιχνίδι με τα σήματα οδικής κυκλοφορίας

Εδώ μπορούμε να παίξουμε με τα σήματα οδικής κυκλοφορίας κι έτσι να τα θυμάμαι καλύτερα!

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSDIM102/524/3458,13999/extras/mtpc_c_anaskophsh_game-troxaia/index.htm

Επίσκεψη στο λαογραφικό μουσείο Άνω Σύρου

Την περασμένη βδομάδα επισκεφτήκαμε μαζί με την Α΄τάξη το λαογραφικό μουσείο Άνω Σύρου. Ο κύριος Αχιλλέας μάς εξήγησε πολλά πράγματα για πολλά παλιά αντικείμενα.

Το λαογραφικό μας μουσείο

      Με παλιά αντικείμενα που βρήκαμε από το σπίτι μας, φτιάξαμε το δικό μας λαογραφικό μουσείο στην τάξη μας. Με παλιές φωτογραφίες από παιχνίδια και διάφορα έθιμα φτιάξαμε και ένα κολάζ. 

    Μένει να βάλουμε λεζάντες στο κάθε αντικείμενο και να φτιάξουμε μια αφίσα για να το διαφημίσουμε. Επίσης, θα κάνουμε και προσκλήσεις για να έρθουν οι άλλες τάξεις να επισκεφτούν την έκθεσή μας!

Παιχνίδια που έπαιζαν παλιά τα παιδιά

 

Στο μάθημα της Γλώσσας, αλλά και της Μελέτης Περιβάλλοντος, μιλήσαμε για παλιά παιχνίδια, αντικείμενα και παραδόσεις του λαού μας. Ρωτήσαμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και φέραμε στο σχολείο παλιές ιστορίες και παιχνίδια που έπαιζαν παλιότερα τα παιδιά.

   Η Νεφέλη έγραψε από τη γιαγιά της, τη Φανή, για τα "Μπαμπαλιούρια", ένα πρωτοχρονιάτικο έθιμο.
"...Κάθε πρωτοχρονιά οι νέοι του χωριού ντύνονται με προβιές ζώων, φοράνε μάσκες από αποξηραμένο δέρμα ζώων και μια ζώνη από κουδούνια....  Από τα χαράματα επισκέπτονται όλα τα σπίτια του χωριού χοροπηδώντας. Όλες οι νοικοκυρές τους κερνάνε λιχουδιές και τους δίνουν λεφτά....  Την πρώτη φορά που είδα τα "Μπαμπαλιούρια" να έρχονται χοροπηδώντας στο σπίτι μας, τρόμαξα τόσο πολύ με το θόρυβο που έκαναν και σκαρφάλωσα στην αγκαλιά του μπαμπά μου...", λέει η γιαγιά της Νεφέλης.

   Ο Κωνσταντίνος ρώτησε τη γιαγιά του και του είπε δυο παλιά παιχνίδια, το τσέρκι και τη σβούρα. Το τσέρκι ήταν ένα στεφάνι σαν ρόδα ποδηλάτου χωρίς ακτίνες. Σκοπός ήταν να φτάσεις πιο μακριά από όλους το τσέρκι χωρίς να πέσει κάτω. Το έσπρωχνες με ένα ραβδί ή με ένα σίδερο. Το άλλο παιχνίδι, η σβούρα, έπρεπε με ένα σχοινάκι που το τραβούσες, να ρίξεις τη σβούρα, ώστε να περιστραφεί με δύναμη. Νικητής ήταν αυτός που η σβούρα του περιστρεφόταν περισσότερη ώρα.

     Ο Αλκίνοος μίλησε με τη γιαγιά του την Αθηνά και του είπε ένα παλιό αίνιγμα - σπαζοκεφαλιά:
"Δυο πατέρες και δυο γιοι
βγήκαν έξω κυνηγοί
και σκοτώσανε λαγούς
και τους φέραν σηκωτούς.
Από έναν ο καθείς
δηλαδή το όλον τρεις.
Τρεις σας λέω το σωστό
και πώς γίνεται αυτό;"


   Η Ειρήνη μας έγραψε μεταξύ άλλων μια ιστορία που της είπε η γιαγιά της. "Ένας ψαράς ήθελε να πιάσει ένα ψάρι, αλλά δεν είχε τύχη. Τα παιδιά του πεινούσαν και ο ψαράς έκλαγε από τη στεναχώρια του. Τότε έπιασε ένα χρυσό ψάρι. Το ψάρι του λέει τότε: "Ρίξε με πάλι μέσα και θα δεις τι καλό που θα σου κάνω!" "Θέλω φαϊ για τα παιδιά μου". Πράγματι, πήγε σπίτι και είδε πολύ φαγητό στο σπίτι του. Η γυναίκα του όμως ζήτησε πολλά πλούτη και στο τέλος τα έχασαν όλα!"

  Ο Βαγγέλης και ο Άγγελος έγραψαν από τον παππού και τη γιαγιά τους ένα παιχνίδι, το τζαμί ( ή σκατούλια στη Σύρο και σε άλλα μέρη). Παίζεται με 7 πλατιές πέτρες και γι΄αυτό αλλού το λένε εφτάπετρο.Έβαζαν εφτά πλακερές πετρίτσες, τη μία πάνω στην άλλη. Ένα παιδί έκανε τη «μάνα», τα υπόλοιπα σημάδευαν με τη σειρά το σωρό με ένα τόπι. Όταν γκρεμιζόταν ο σωρός, η «μάνα» έπρεπε να προλάβει να τα ξαναστήσει, να πάρει τη μπάλα και να χτυπήσει κάποιο παιδί, για να το βγάλει εκτός παιχνιδιού. Κέρδιζε η ομάδα που έβγαζε όλα τα παιδιά της αντίπαλης ομάδας από το παιχνίδι.

   Η Ελένη μάς περιγράφει τα Πεντόβολα:
   Τα πεντόβολα ήταν πέντε πετραδάκια λεία, πέντε βόλοι. Στην αρχή έπαιρνες έναν βόλο ή πέτρα, τον πετούσες στον αέρα, έπαιρνες έναν βόλο από κάτω και έπιανες και τον βόλο που είχες πετάξει στον αέρα πριν πέσει κάτω. Μετά αυτούς τους δύο που κρατούσες, τους πετούσες στον αέρα, έπαιρνες έναν από κάτω και έπιανες και τους άλλους δύο που είχες πετάξει στον αέρα. Έτσι συνέχιζες ως τον πέμπτο βόλο. Αν έχανες, συνέχιζε άλλο παιδί της ομάδας. Στη συνέχεια υπήρχαν άλλοι πέντε γύροι με διαφορετικό όνομα ο καθένας. Τα πεντόβολα λέγονταν και αλλιώς : πεντάλιθα.

  Η Ρενάτα μας θυμίζει ότι παλιά έπαιζαν πολλά παιχνίδια ομαδικά. Ανάμεσα σε άλλα της είπε η γιαγιά της: ¨Τρεις και το λουρί της μάνας", "Δεν περνάς κυρα-Μαρία" και "Αμπάριζα".
 

   Ο Σοφοκλής ρώτησε τον παππού του από την Κρήτη και του είπε για δυο μεγάλα έθιμα, τον "Κλήδονα", που σημαίνει σημάδι, μάντεμα και γίνεται 24 Ιουνίου. Το άλλο έθιμο είναι το κάψιμο του Ιούδα, στην πλατεία του χωριού, μετά το "Χριστός Ανέστη", το Πάσχα. Επίσης, του μίλησε για τα τραγούδια, τα ριζίτικα και τις κοντυλιές, μουσικές φράσεις.

Μαθαίνουμε για τα ατυχήματα

Την Παρασκευή ήρθαν στο σχολείο μας η κυρία Άννα κι η κυρία Μαρία για να μας παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα πρόληψης ατυχημάτων. Μας μίλησαν και παίξαμε πολλά παιχνίδια για να μάθουμε να προστατευόμαστε από τα ατυχήματα στο σπίτι και στο σχολείο. Μας κοίταξαν και τα μάτια. Οι δυο κυρίες είναι επισκέπτριες υγείας.

Αφίσα για το ιστολόγιό μας!

Φτιάξαμε μια αφίσα και την αναρτήσαμε έξω από την τάξη μας για να μάθουν όλα τα παιδιά του σχολείου για το ιστολόγιό μας (blog).

Το παραμύθι μας

Αυτό είναι ένα παραμύθι που είχαμε φτιάξει και δεν μπορούσαμε να βρούμε τη φωτογραφία! Τη βρήκαμε και την βάζουμε εδώ. Το παραμύθι είναι στην τάξη μας.

Επίσκεψη στο φούρνο με την Α΄τάξη!

Πριν κάποιες μέρες επισκεφτήκαμε μαζί με την Α΄τάξη έναν φούρνο στην Ερμούπολη. Μας ξενάγησαν, μας είπαν και μας έδειξαν πώς γίνεται το ψωμί και διάφορα βουτήματα. Στο τέλος μας κέρασαν από ένα τσουρέκι.

Ήλιος και ενέργεια

Ένα βίντεο για την ενέργεια που έχει ο ήλιος, τη δύναμη να δίνει ζωή.

Κι ένα παραμύθι του Αισώπου για τον ήλιο και τον άνεμο.

Τι είναι το πατητήρι;

Το πατητήρι ή ληνός είναι ένας μικρός χώρος όπου ρίχνουν τα σταφύλια και ύστερα τα πατάνε με τα πόδια και βγαίνει ένας χυμός, ο μούστος. Ο μούστος μπαίνει σε βαρέλια, όπως αυτά που βλέπουμε στις τελευταίες φωτογραφίες, και μένει για μήνες ή χρόνια και σιγά σιγά γίνεται κρασί.

 

 Στην αρχή μαζεύουν τα σταφύλια σε κοφίνια

  

Κατόπιν τα αδειάζουν στο ληνό (πατητήρι)

 

  Παιδιά πατούν τα σταφύλια

 Αυτό είναι αρχαίο πήλινο πατητήρι. Φαίνεται και η τρύπα από όπου έτρεχε ο μούστος.

 Και τέλος, βάζουν το μούστο σε διάφορα είδη βαρελιών και δοχείων για να γίνει σιγά σιγά κρασί.

Από το μούστο μπορούμε να φτιάξουμε και ξίδι.

Το τραγούδι "Βασιλιάς"

Θυμόμαστε το τραγούδι που μάθαμε από τη φωτοτυπία μας; Λεγόταν "Βασιλιάς" και τραγουδά ο Μάριος Φραγκούλης. Εδώ θα το δούμε σε μια θεατρική αναπαράσταση, αλλά με "μαύρο θέατρο"!

παιχνίδι προπαίδειας!

Για να εξασκηθούμε λιγάκι στην προπαίδεια παίζοντας αυτό εδώ το παιχνιδάκι! Επιλέγουμε τον παρακάτω σύνδεσμο και τον αντιγράφουμε. Κατόπιν κάνουμε επικόλληση σε νέο παράθυρο και μεταβαίνουμε στην ιστοσελίδα.
http://www.multiplication.com/games/play/classroom-capers

Μικρός Αναγνώστης

Μια πολύ καλή ιστοσελίδα για να διαβάζουμε βιβλία είναι η:
http://www.mikrosanagnostis.gr

Η ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η ενθάρρυνση – Σημαντική για την αυτοπεποίθηση των παιδιών

Και ποιος δε θα ήθελε να εκτιμούν την προσπάθειά του, να δέχεται θετικά σχόλια για το αποτέλεσμα της δουλειάς του, και να έχει κάποιον δίπλα του που θα τον αγαπά και θα τον στηρίζει ακόμα και αν τελικά δεν καταφέρει να πετύχει το στόχο του. Όλοι μας έχουμε ανάγκη την ενθάρρυνση και την στήριξη από τους ανθρώπους γύρω μας για να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητες μας. Όταν δεν υπάρχει αυτό, το πιθανότερο είναι ότι θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια δημιουργώντας στο μυαλό μας μια αρνητική πεποίθηση που θα αποτρέπει την εμπλοκή

μας ξανά με το ίδιο αντικείμενο. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, τα παιδιά έχουν ανάγκη την ενθάρρυνση των γονιών τους.

Οι παιδοψυχολόγοι Ντινκμέγιερ και Μακ-Κέι, προτείνουν στους γονείς να αποφεύγουν τις παρακάτω συμπεριφορές οι οποίες ουσιαστικά αποθαρρύνουν τα παιδιά αντί να τα ενθαρρύνουν:

1. Αρνητικές προσδοκίες

Όταν οι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί δε θα πετύχει μια δύσκολη δουλειά, του περνάνε αυτό το μήνυμα με πολλούς τρόπους – είτε λεκτικά, είτε με τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις τους. Το αποτέλεσμα είναι το παιδί να αρχίσει να αμφιβάλει για τις ικανότητές του και να συμπεριφέρεται όπως ακριβώς περιμένανε οι γονείς, αποτυχαίνει.

 2. Παράλογες απαιτήσεις

Συχνά οι γονείς έχουν απαιτήσεις από τα παιδιά που είναι αδύνατο να τις ικανοποιήσουν. Πρέπει να τα καταφέρνουν σε ό,τι μετράει για τους γονείς – σχολείο, αθλητισμός, κλπ.  Όταν οι γονείς έχουν συνεχώς αυξημένες απαιτήσεις, δίνουν το μήνυμα στο παιδί ότι περιμένουνε από αυτό ακόμα περισσότερα και οτιδήποτε και αν κάνει, ποτέ δεν είναι αρκετά καλό. Μην περιμένετε επιτυχίες που είναι πέρα από την ηλικία και τις δυνατότητες του παιδιού.

3. Ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέρφια, στους συμμαθητές, στους φίλους

Συχνά, οι μεγάλοι καλλιεργούμε ταν ανταγωνισμό ανάμεσα στα παιδιά. Μπορεί να επαινούμε το παιδί που έχει πετύχει, ενώ μπορεί να αγνοούμε ή να επικρίνουμε εκείνο που έχει αποτύχει. Αρκετά συχνά, ένα παιδί μπορεί να αποκτά ικανότητες σε εκείνο τον τομέα όπου το αδερφάκι ή ο φίλος του δεν μπορεί να τα καταφέρει έτσι ώστε να αισθάνεται ότι υπερέχει. Το ίδιο παιδί ίσως αποφασίσει να μη δοκιμάσει τις ικανότητές του σε τομείς όπου οι άλλοι τα καταφέρνουν, γιατί μπορεί να φοβηθεί την αποτυχία. Είναι σημαντικό οι γονείς να ενθαρρύνουν όλα τα παιδιά χωρίς να τα συγκρίνουν ποτέ μεταξύ τους.

 4. Υπερβολικές φιλοδοξίες

Μερικοί γονείς θέλουν να είναι οι καλύτεροι, να είναι τέλειοι, γιατί φοβούνται πως αν δεν είναι, δεν

ανταποκρίνονται σωστά στο ρόλο τους ως γονείς. Για να το πετύχουν όμως αυτό ζητούν την τελειότητα και από τα παιδιά τους. Η αντιμετώπιση αυτή ίσως επηρεάσει τα παιδιά κάνοντάς τα να μην προσπαθούν τίποτα, αν δεν είναι σίγουρα ότι θα έρθουν πρώτα. Το αποτέλεσμα θα είναι να αποφεύγουν αυτούς τους τομείς στους οποίους βλέπουν ότι υπάρχει περίπτωση να αποτύχουν.
 5. Μην παρουσιάζετε τον εαυτό σας ως τέλειο και αλάνθαστο στο παιδί σας

Μιλήστε του για τους δικούς σας φόβους, τις δικές σας αποτυχίες, τα δικά σας διλήμματα. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από γονείς θεούς αλλά από αληθινούς ανθρώπους που μπορούν να αισθάνονται πραγματικά κοντά τους.

Προσπαθήστε να ενθαρρύνετε τα παιδιά με τους παρακάτω τρόπους:
1. Δεχτείτε τα παιδιά όπως είναι, όχι όπως θα έπρεπε να είναι

Αν θέλετε τα παιδιά να πιστέψουν ότι αξίζουν, πρέπει ειλικρινά να τα δεχτείτε όπως είναι, με όλες τις ατέλειές τους. Φανταστείτε πως θα ήταν αν σας θύμιζαν συνέχεια τα δικά σας λάθη. Θα νιώθατε ότι αξίζετε;  Οι άνθρωποι δεν μπορούν να βελτιωθούν αν δεν νιώσουν αρκετά καλά με τον εαυτό τους. Φανταστείτε τώρα πως θα νιώθατε αν σας ενθάρρυναν συνέχεια και ξέρατε ότι μέσα στην οικογένειά σας σας εκτιμούν και σας πιστεύουν. Περάστε το μήνυμα στα παιδιά ότι εκτιμάτε σαν ανθρώπους, άσχετα από την επιτυχία τους. Όταν τα δεχτείτε όπως είναι, τα βοηθάτε να νιώσουν ότι αξίζουν σαν άνθρωποι και έτσι τα δίνετε το θάρρος να συνεχίσουν την προσπάθειά τους.

2. Ενεργήστε θετικά

Όταν ενθαρρύνετε, μην κάνετε ταυτόχρονα αρνητικές παρατηρήσεις όπως “Ναι, τα κατάφερες αρκετά καλά, αλλά θα μπορούσες να βάλεις όλους τους τόνους στις λέξεις”. Μερικές φορές οι γονείς θέλοντας από τα παιδιά να κάνουν το καλύτερο, ακυρώνουν την προσπάθεια των παιδιών συνοδεύοντας την επιβράβευση με ένα «αλλά». Όταν προκύπτουν προβλήματα, χρησιμοποιείστε μεθόδους που δείχνουν σεβασμό στο παιδί – ακούστε τι έχει να σας πει και βοηθήστε στην επίλυση των προβλημάτων χρησιμοποιώντας τις φυσικές και λογικές συνέπειες. Αποφύγετε τον πειρασμό να επέμβετε όταν το παιδί προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα ή να ολοκληρώσει κάτι. Η επέμβαση δίνει το μήνυμα μιας καλυμμένης κριτικής. Αν το παιδί ζητήσει τη βοήθειά σας, περιορίστε τις παρατηρήσεις σας στη μορφή προτάσεων <<Τι νομίζεις ότι θα γινόταν αν … Σκέφτηκες να …. Βρήκα ότι είναι πολύ βοηθητικό να …>>. Αν τα παιδιά ζητούν τη βοήθειά σας με σκοπό να επισύρουν την άτοπη προσοχή ή να αποφύγουν να σκεφτούν ή να εργαστούν ανεξάρτητα, πείτε τους ότι έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους.

 3. Πιστέψτε στα παιδιά για να μπορέσουν να πιστέψουν στον εαυτό τους

Προσπαθήσετε να παραβλέπετε τα λάθη του παιδιού και να του δείχνετε ότι το εμπιστεύεστε. Να τονίζετε τις θετικές πλευρές των προσπαθειών του. Αν δεν συμπεριφερθεί σωστά, ξεχωρίστε την πράξη από το παιδί. Να κρίνετε τη λανθασμένη πράξη αλλά ποτέ το παιδί. Είναι άλλο να πείτε,

«αυτό που έκανες είναι λάθος» και να εξηγήσετε στη συνέχεια το γιατί, και άλλο να πείτε, «είσαι λάθος». Αυτό ακυρώνει το παιδί ως οντότητα. Στην πρώτη περίπτωση δημιουργείται απόσταση ανάμεσα στην πράξη και στο παιδί, αφήνοντας περιθώρια διόρθωσης. Στη δεύτερη περίπτωση ενθαρρύνετε την παραίτηση του παιδιού και μειώνετε την αυτοεκτίμησή του.

4. Δώστε προσοχή στη συνεισφορά και στα θετικά σημεία του παιδιού

Για να νιώσει ότι επαρκεί ένα παιδί, πρέπει να αισθανθεί ότι είναι χρήσιμο και ότι η συμμετοχή του μετράει μέσα στην οικογένεια. Αναγνωρίστε τις ικανότητές του και προτείνετε τρόπους να χρησιμοποιήσει αυτές τις ικανότητες για να βοηθήσει τα μέλη της οικογένειας.

5. Αναγνωρίστε την προσπάθεια και τη βελτίωση το ίδιο όπως και το τελικό αποτέλεσμα

Όταν οι γονείς επιδιώκουν μια επιτυχία π.χ. ένα καλύτερο βαθμό στα μαθηματικά, μερικά παιδιά συμπεραίνουν ότι δεν είναι αρκετά καλά αν δεν πλησιάσουν την τελειότητα. Η ενθάρρυνση όμως υπονοεί λογικές προσδοκίες που επιτυγχάνονται βήμα, βήμα. Υπονοεί ότι πρέπει να δεχτείτε την προσπάθεια και την αποτυχία του παιδιού, το ίδιο όπως και τις επιτυχίες του.

6. Επιμείνετε στην ενθάρρυνση και λιγότερο στον έπαινο

Ο έπαινος μπορεί να είναι αποθαρρυντικός διότι είναι ένα είδος ανταμοιβής. Δίνεται όταν κερδίζουμε, όταν είμαστε οι καλύτεροι. Η υπερβολική εξάρτηση από τον έπαινο μπορεί να έχει ανασταλτικά αποτελέσματα. Τα παιδιά ίσως πιστέψουν ότι η αξία τους εξαρτάται από τη γνώμη των άλλων, ίσως τα κάνει να θέλουν να συνεργαστούν μόνο όταν τα επαινούν, ίσως πιστέψουν ότι αξίζουν μόνο όταν ευχαριστούν τους άλλους ή ίσως τα κάνει να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια προκειμένου να αποφύγουν πιθανή αποτυχία. Από την άλλη πλευρά, η ενθάρρυνση δίνεται για την προσπάθεια ή για την βελτίωση, όσο μικρή και ελάχιστη κι αν είναι. Μπορεί να δοθεί και όταν τα παιδιά έχουν πεσμένο ηθικό, όταν νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν πολύ καλά, ή όταν αντιμετωπίζουν μια αποτυχία.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα με τα οποία οι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους:
Φράσεις που δείχνουν παραδοχή:

• Μου αρέσει ο τρόπος που το χειρίστηκες.
• Μου αρέσει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα.
• Χαίρομαι που σου αρέσει η μελέτη.
• Χαίρομαι που ευχαριστήθηκες  με …, ή χαίρομαι που πέρασες καλά με αυτό.
• Εφόσον δεν είσαι ικανοποιημένος, τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνεις ώστε να ικανοποιηθείς αρκετά;
• Πώς νιώθεις για αυτό;

Φράσεις που συγκεντρώνουν την προσοχή στη συνεισφορά, στα θετικά σημεία και στην εκτίμηση:

• Σε ευχαριστώ, ήταν μεγάλη βοήθεια.
• Ήταν πολύ ωραίο εκ μέρους σου που νοιάστηκες  για …
• Ευχαριστώ, εκτιμώ αληθινά το …., γιατί με διευκόλυνε πολύ στη δουλειά μου.
• Χρειάζομαι τη βοήθειά σου για ….

Φράσεις που δείχνουν εμπιστοσύνη:

• Επειδή σε ξέρω καλά, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!
• Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σου!
• Είναι δύσκολο, είμαι όμως σίγουρη ότι θα το ξεπεράσεις.          
  
• Θα βρεις μια λύση.

Φράσεις που αναγνωρίζουν την προσπάθεια και τη βελτίωση:

• Φαίνεται ότι κατέβαλλες μεγάλη προσπάθεια για αυτό.
• Φαίνεται ότι ξόδεψες ώρα για να βρεις μια λύση.
• Βλέπω ότι προχωράς πολύ καλά!
• Κοίταξε πόση πρόοδο έχεις κάνει!
• Έχεις μεγάλη βελτίωση στο … !
• Ίσως πιστεύεις ότι δεν έφτασες ακόμα το στόχο σου, κοίτα όμως πόσο πολύ έχεις προχωρήσει!

 Πηγή:http://www.parentshelp.gr/

Ποιος ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής

Αυτή είναι η πιο γνωστή προσωπογραφία του Αδαμάντιου Κοραή. Στο δεξί του χέρι κρατά ένα φτερό με το οποίο έγραφαν τότε (1800) οι συγγραφείς.

 

 Κι εδώ σε ένα παλαιότερο χαρτονόμισμα των 100 δραχμών, όταν η Ελλάδα είχε για νόμισμα τη δραχμή.